Ζήτημα Οικογένειας Παιδείας Κοινωνίας
Η βία ως κοινωνικό φαινόμενο είναι ένα κύμα που κατακλύζει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Η βία δεν αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο ούτε καν σύγχρονο. Είναι σύμπτωμα της ίδιας της ανθρώπινης φύσης. Δεν εξετάζεται όμως μόνο ως φαινόμενο ατομικού χαρακτήρα, αλλά και ως κοινωνικό φαινόμενο. Αναφέρεται ως προσωποποίηση της δύναμης από την αρχαία εποχή. Ο Ησίοδος την παρουσιάζει ως αδερφή του Ζήλου, της Νίκης και του Κράτους.
Κι όμως έρχεται στην επικαιρότητα συνήθως κατόπιν εορτής. Όταν ένα από τα χιλιάδες περιστατικά καταλήγει στα ΜΜΕ, γιατί έχει τραγική έκβαση. Η ψυχολογική όμως και η σωματική κακοποίηση είναι καθημερινή τραγωδία, από εκείνες που σημαδεύουν τις ψυχές και τα σώματα για όλη τη ζωή.
Η απόκτηση της γνώσης για όλες τις καταστάσεις βίας, είναι το πρώτο και βασικό βήμα που πρέπει να γίνει, για να μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις. Και ξεκινώντας από το πρώτο θεμέλιο της ζωής, την οικογένεια, ας δούμε κατά πόσο συμβάλλει στην ενθάρρυνση ή μη βίαιων συμπεριφορών. Τα παιδιά δεν έχουν ανεπτυγμένη ικανότητα της συναισθηματικής ταύτισης με τους άλλους. Κατά κανόνα, μιμούνται τις συμπεριφορές ενηλίκων, και αποδέχονται τις πράξεις και τις στάσεις τους ως πρότυπα της δικής τους συμπεριφοράς, μέσω μιας σύνθετης διαδικασίας που βασίζεται στη παρατήρηση.
Οικογενειακοί παράμετροι όπως έλλειψη φροντίδας, ενθάρρυνσης και υποστήριξης παιδιών από τους γονείς, αυταρχική συμπεριφορά, δημιουργούν πρότυπα βίας.
Ο σχολικός εκφοβισμός προκύπτει από την αδυναμία των ενηλίκων ή την άρνηση να αναγνωρίσουν ίσα δικαιώματα σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης κοινωνίας, χωρίς εξαιρέσεις από την στιγμή της γέννησής τους. Δυστυχώς, οι θαυμάσιες πρωτοβουλίες μη κυβερνητικών οργανώσεων ή κρατικών φορέων για το σχολικό εκφοβισμό με τη μορφή διαφημιστικών καταχωρήσεων ή σποτ με επώνυμους πρωταγωνιστές, καθώς επίσης και τα τηλεοπτικά αφιερώματα, δεν επαρκούν στο ελάχιστο.
Ο Γκάντι έλεγε ότι η επιείκεια και το πνεύμα της ανοχής είναι δύο ιδιότητες που συνδέουν τον άνθρωπο με το θεό. Η αντιμετώπιση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού προαπαιτεί στην πραγματικότητα αυτήν ακριβώς την καλλιέργεια της ανεκτικότητας μεταξύ των ανθρώπων. Ίσως κάποιος να απορήσει: Μα δεν είναι το bullying ένα φαινόμενο με βιολογικά και ψυχολογικά αίτια που κατεξοχήν παρατηρείται από μεγαλύτερους και δυνατότερους που επικρατούν στα σχολεία;
Κι όμως έρχεται στην επικαιρότητα συνήθως κατόπιν εορτής. Όταν ένα από τα χιλιάδες περιστατικά καταλήγει στα ΜΜΕ, γιατί έχει τραγική έκβαση. Η ψυχολογική όμως και η σωματική κακοποίηση είναι καθημερινή τραγωδία, από εκείνες που σημαδεύουν τις ψυχές και τα σώματα για όλη τη ζωή.
Η απόκτηση της γνώσης για όλες τις καταστάσεις βίας, είναι το πρώτο και βασικό βήμα που πρέπει να γίνει, για να μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις. Και ξεκινώντας από το πρώτο θεμέλιο της ζωής, την οικογένεια, ας δούμε κατά πόσο συμβάλλει στην ενθάρρυνση ή μη βίαιων συμπεριφορών. Τα παιδιά δεν έχουν ανεπτυγμένη ικανότητα της συναισθηματικής ταύτισης με τους άλλους. Κατά κανόνα, μιμούνται τις συμπεριφορές ενηλίκων, και αποδέχονται τις πράξεις και τις στάσεις τους ως πρότυπα της δικής τους συμπεριφοράς, μέσω μιας σύνθετης διαδικασίας που βασίζεται στη παρατήρηση.
Οικογενειακοί παράμετροι όπως έλλειψη φροντίδας, ενθάρρυνσης και υποστήριξης παιδιών από τους γονείς, αυταρχική συμπεριφορά, δημιουργούν πρότυπα βίας.
Ο σχολικός εκφοβισμός προκύπτει από την αδυναμία των ενηλίκων ή την άρνηση να αναγνωρίσουν ίσα δικαιώματα σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης κοινωνίας, χωρίς εξαιρέσεις από την στιγμή της γέννησής τους. Δυστυχώς, οι θαυμάσιες πρωτοβουλίες μη κυβερνητικών οργανώσεων ή κρατικών φορέων για το σχολικό εκφοβισμό με τη μορφή διαφημιστικών καταχωρήσεων ή σποτ με επώνυμους πρωταγωνιστές, καθώς επίσης και τα τηλεοπτικά αφιερώματα, δεν επαρκούν στο ελάχιστο.
Ο Γκάντι έλεγε ότι η επιείκεια και το πνεύμα της ανοχής είναι δύο ιδιότητες που συνδέουν τον άνθρωπο με το θεό. Η αντιμετώπιση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού προαπαιτεί στην πραγματικότητα αυτήν ακριβώς την καλλιέργεια της ανεκτικότητας μεταξύ των ανθρώπων. Ίσως κάποιος να απορήσει: Μα δεν είναι το bullying ένα φαινόμενο με βιολογικά και ψυχολογικά αίτια που κατεξοχήν παρατηρείται από μεγαλύτερους και δυνατότερους που επικρατούν στα σχολεία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου